به گزارش پایگاه اطلاع رسانی گیل نامه / ریشه های پیدایش تامین اجتماعی به معنای خاص و مدرن و امروزی آن را میتوان در انقلاب صنعتی و تحولات پس از آن دانست و در آن دوران صاحبان سرمایه و دولت هایی که نگران گسترش افکار سوسیالیستی بودند احساس کردند اگر نیروی کار آنان تامین و نسبت به حال و آینده خود دلگرم و مطمئن نباشد امکن افزایش تولید و پیروزی در بازار رقابت و تحصیل سود بیشتر برای آنها ممکن نخواهد بود . بدین ترتیب برآمدن نظام تامین اجتماعی از سویی به حفظ رفاه کارگران و جلوگیری از بسط افکار افراطی ضد سرمایه ای و از سوی دیگر به نهادینه شدن ارزش های طبقه متوسط و شکل گیری دولت رفاهی مربوط می شود .
نظام تامین اجتماعی بعنوان مهمترین اهرم برقراری عدالت اجتماعی تلقی شده و در شعار اصلی انجمن بین المللی تامین اجتماعی ( ISSA ) که ایران نیز عضو آن است بر این نکته تصریح شده است که تحقق عدالت اجتماعی بدون تامین اجتماعی میسر نخواهد بود . اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز بعنوان یک سند بین المللی دیگر ، تامین اجتماعی را از جمله حقوق اساسی انسانها شناخته است .
در واقع میتوان گفت آنچه که موجب شد مفهوم تامین اجتماعی در دنیای جدید مطرح شود و بصورت قوانینی نه تنها ملی بلکه بین المللی مد نظر قرار گیرد نتیجه تحولات و رخدادهایی است که بشر در خلال زندگی جمعی خود شاهد آنها بوده است . بطور مشخص میتوان گفت تامین اجتماعی جایگزین امنیتی شده است که در گذشته در بافت سنتی جوامع وجود داشت و با انقلاب صنعتی از بین رفت یا کمرنگ و بی اثر شد بنابر این تامین اجتماعی یک چاره اندیشی برای شرایط زندگی در دنیای امروز است .
