به گزارش پایگاه اطلاع رسانی گیل نامه / دیدار رئیس جمهور چین و آمریکا واکنش های زیادی را برانگیخته است. برخی از طرفداران دموکرات ها از این دیدار حمایت کرده و برخی نیز منتقد آن بوده اند.
پایگاه نشنال اینترست در مقاله ای تند به این دیدار حمله کرده و مدعی شده بایدن هیچ دستاوردی از این دیدار نداشته و کاملا خام همتای چینی خود شده است. نویسنده این مقاله مدعی است شی جین پینگ با اهداف اقتصادی وارد واشنگتن شده و بعید است دیدار روسای جمهور دو کشور، برای آمریکا نفعی داشته باشد و بیشتر به نفع پکن بوده است.
در زیر خلاصه ای از این مقاله که به قلم داو. اس. زاکهایم (Dov S. Zakheim) است، ترجمه می شود:
دیدار شی – بایدن و درگیری هایی که احتمالا رخ بدهند
نشست بایدن-شی جین پینگ بسیار کمتر از آن چیزی که طرفین انتظار داشتند آورده داشت. جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا، مدعی شد که روسای جمهور دو کشور در گفتگوهای خود “پیشرفت واقعی” داشته اند اما به نظر نمی رسد که این گفته صادقانه باشد.
بایدن بر توافق‌های مختلفی که با همتای چینی‌اش داشت تاکید کرد. او مدعی توافق بر سر بازگرداندن ارتباطات و همکاری های ارتش‌های دو کشور و آمادگی چین برای محدود کردن صادرات مواد شیمیایی ممنوعه از جمله مواد سازنده ماده خطرناک فنتانیل تاکید کرد.
دو کشور همچنین توافق کردند که در مورد هوش مصنوعی گفت‌وگو کنند تا تبادلات آموزشی، تجاری و فرهنگی در این زمینه را گسترش دهند و همچنین، تعداد پروازهای تجاری و مسافرتی بین کشورهای خود را افزایش دهند. با این حال، این تمام آن چیزی نبود که واشنگتن انتظار داشت.
شاید بایدن پس از دیدار با رئیس جمهور چین احساس لذت و شعف می کرد، اما مشخص نیست که او در این دیدار واقعاً تا چه حد موفق بوده است. شی به هیچ وجه در مورد موضوع تایوان تسلیم نشد و همچنین نگفت که چین از رفتار تهاجمی خود در دریای چین شرقی و جنوبی کوتاه خواهد آمد. او همچنین متعهد نشد که از حمایت مادی و معنوی خود از ولادیمیر پوتین و حمله روسیه به اوکراین خواهد کاست.
همچنین، اگرچه دو طرف بر اهمیت تجدید ارتباطات و همکاری های نظامی تاکید کردند اما باید توجه داشت که چین قبلا هم توافق های نظامی با آمریکا داشته است. در آگوست ۲۰۱۷ سران ارتش سرخ چین توافق مشابهی با ژنرال جو دانفورد، رئیس وقت ستاد مشترک ارتش داشته و بر سر “ارتباط بین نظامیان و کاهش احتمال اشتباهات محاسباتی” به توافق رسیدند.
چین تا یک سال به این توافق احترام گذاشت و بعد از آن بود که یک ناوشکن چینی از ناوشکن نیروی دریایی ایالات متحده سبقت گرفت و آن را مجبور کرد برای جلوگیری از برخورد با کشتی مقابل، به سمت راست منحرف شود.
حتی اگر همکاری نظامی در سطحی مشابه سال ۲۰۱۷ تمدید شود، باز هیچ تضمینی وجود ندارد که چین از تعقیب کشتی‌ها و هواپیماهای آمریکایی که در دریای چین جنوبی حضور دارند، دست بکشد. نباید از خاطر برد که پکن مدعی است آب های دریای چین جنوبی به دولت این کشور تعلق داشته و جزء آب‌های سرزمینی آن به حساب می آید و به همین دلیل، حضور ناوهای آمریکایی در این آب ها به معنی «تهدید سرزمینی» علیه چین است.
همچنین ممکن است وعده های چین در مورد اعمال محدودیت در مورد صادرات مواد سازنده فنتانیل بی معنی باشد. همانطور که خود بایدن پس از دیدار با شی گفت، پکن طبق توافق با آمریکا قرار بود از اول ماه مه ۲۰۱۹ میزان فنتانیل ارسالی به ایالات متحده را کاهش دهد.اما ” در سال های پس از این توافق، ارسال مواد اولیه فنتانیل همچنان بدون کنترل ادامه دارد.”
بسیاری از ناظران خاطرنشان کرده‌اند که اهداف اقتصادی چین، شی جین‌پینگ را وادار کرده تا تنش‌ها با ایالات متحده را کاهش دهد و به دنبال هماهنگی و همکاری با واشنگتن برای تشویق سرمایه‌گذاری بیشتر در چین باشد. سرمایه گذاری آمریکایی ها به طور قابل توجهی به توسعه اقتصادی چین کمک می کند. برای این منظور، شی با رهبران تجاری آمریکایی ملاقات کرد و سعی کرد آنها را به سرمایه گذاری در پکن ترغیب کند.
با این حال، بعید است سرمایه گذاری آمریکا در چین بیشتر شود و احتمالا تنش های فی مابین بعد از مدتی مجددا از سر گرفته شود. در واقع آمریکا متحدان جدیدی در شرق آسیا پیدا کرده است. واشنگتن سعی دارد به جای پکن در ویتنام، تایلند، مالزی و فیلیپین کارخانه بسازد. سرمایه گذاران آمریکایی نگران رابطه آمریکا و چین هستند و نمی خواهند سرمایه خود را بر باد دهند. علاوه بر این، در صورت بازگشت دونالد ترامپ به قدرت، آمریکا ممکن است جنگ تجاری جدیدی را با چین آغاز کند و این جنگ می تواند پکن را وادارد که شرکت‌های آمریکایی را مجبور به فروش تسهیلات خود با قیمتی کم کند.
همچنین باید در نظر داشت که شرکت‌های چینی خودشان در حال ساخت کارخانه هایی در جنوب شرقی آسیا هستند و در واقع، به دنبال دور زدن «جنگ تجاری» احتمالی بین آمریکا و چین هستند که ممکن است با آغاز دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ آغاز شود.
شی جین پینگ در اظهارات خود تاکید کرد که چین مایل است “همزیستی مسالمت آمیزی” با ایالات متحده داشته باشد. اما بعید است تنش ها بین دو کشور کاسته شود. به هر حال، در طول دهه ۱۹۵۰، نیکیتا خروشچف، رهبر اتحاد جماهیر شوروی هم بارها از این اصطلاح استفاده کرد.
این عبارتی است که نه ساخته خود خروشچف بلکه یکی از اصطلاحات لئون تروتسکی، وزیر امور خارجه و یکی از تئوریسین های مشهور کمونیسم شوروی است که اولین بار در سال ۱۹۱۷ آن را به کار برد. خروشچف این اصطلاح را توسعه داد و حتی مقاله ای با عنوان «همزیستی مسالمت آمیز» در فارن افرز منتشر کرد.
این مقاله در سال ۱۹۵۹ منتشر شد. سه سال بعد، تئوریسین ایده «همزیستی مسالمت آمیز»، بحران موشکی کوبا را آغاز کرد. این بحران دو بلوک غرب و شرق را تقریباً تا آستانه یک جنگ هسته ای بزرگ پیش برد. این درسی است که کسانی که با شی جین پینگ سر و کار دارند هم باید فراگرفته و آن را فراموش نکنند.
دیداری که زمینه ساز صلح نخواهد بود
تحلیل زاکهایم تا حدی بدبینانه و یک طرفه است و بر مبنای منافع ایالات متحده نگاشته شده است اما باید در نظر داشت که چنین تحلیل هایی در چین هم وجود دارد. چینی ها هم توجه زیادی به دیدار بایدن – شی نداشته و آن را جدی نگرفتند. به همین دلیل، می توان گفت که دیدار اخیر سران پکن و واشنگتن اهمیت زیادی نداشته و بعید است زمینه ساز همکاری و صلح دو جانبه شود.
☆☆☆
لازم به ذکر است که محتوای ترجمه شده از سایت ها و ونشریات مختلف خارجی صرفا جهت اطلاع رسانه به فارسی برگردانده شده و لزوما مورد تایید خبر فوری نیستند.
خبر فوری
