اصلاح طلبی اندیشه است ؛ اندیشه ای که محل و خواستگاه آن مردم جامعه هستند که در فرصتهای زمانی و مکانی مختلف قابل اصلاح نظر البته با حفظ و پایداری مبنا و اصل نگاه و باور فکری نشات گرفته از این تفکر ،میتواند باشد .ولیکن آنچیزی که بعنوان یک پدیده فکری در ساختار و اصل این نگاه ثابت بوده است پایبندی به خواستگاه مردمی و ایجاد جامعه ای است مبتنی بر مردم سالاری اسلامی و رشد مناسب و متناسب در همه ابعاد .
دید اصلاح طلبی بر اساس این خواست مدنی جامعه است که شکل می گیرد و میتواند منشاء اثرات مفید در اجتماع گردد . مجموعه این نگاه است که ریشه اصلاح طلبی بوده است لذا هر شخص از جامعه که که خواست آن این نگاه باشد در قالب فضای تفکر اصلاح طلبی است به عبارتی این فرد است که این تفکر را بر اساس خواست خود انتخاب میکند نه تفکر فرد را .
به عبارتی فرد نمایانگر فکر خاص است ؛ نه فکر نمادی از فرد خاص . در واقع ریشه تفکر اصلاح طلبی در کل جامعه ای است که این تفکر را نیاز و خواست خود میدانند . چه اینکه میتواند این فرد باشد یا آن . که این و آن هردو آنانی هستند که بر این نگاه باور دارند و این مسیر را در کلیات فکری ، مسیری قابل توجه خود در جامعه مدنی میدانند ؛ پایش افراد با این نگاه مربوط به پذیرش دیر یا زود زمانی فکر نیست که ممکن است بر اساس دیر یا دیرتر بودن سن ، زود یا زودتر پذیرش شود ولیکن هدف قطعا یکسان است و آن توجه به خواستگاه مردمی بر اساس مبانی و تمامیت تفکری است که آنرا بعنوان اصل پذیرفته ا ند .
به دیگر سخن از منظر تفکر اصلاح طلبی در اصلاح طلبانی که بنا به هر علت در انتخابات حضور خواهند داشت یا نگاه بر حضور دارند ؛ این توضیح بایسته است که ملاک تعریف تفکر اصلاح طلبی ، پر رنگ کردن بیش از پیش آن در جامعه مدنی امروز به هر طریق ممکن بوده است که این تفکر در جهت خواست وابستگان این تفکر و اصلاح طلبان واقعی ماندگار باشد .پاسداشت از عزت نمادهای شاید اولین تفکرات اصلاح طلبی بسیار شایسته بوده است و لیکن طبیعتا تفکر حضور در این قالب هیجگاه وابسته به اشخاص و خواص نبوده و نخواهد بود .
ملاک نمود هر شخص در قالب این رویکرد ،معیارهایی است که تفکر اصلاح طلبی بر اساس آن معیار فکری و باورپذیری بر شاخص ها و ظرفیتهای هر صاحب این تفکر بوده است که خود را شایسته حضور میداند . انتخاب اصلح افراد در این رویکرد و باور مبتنی بر رخ ظاهری یا اخوت ادوار و یا حضور بیشتر زمانی در عرصه تفکرات باور پذیر که میتواند با بیشتر یا کمتر بودن سن ، کمتر یا بیشتر باشد ؛ نمی باشد بلکه ملاک این تعیین و تشخیص ، باورها ، اندیشه های روز و… بوده است که باید بر پایه تفکرات متقن این باور پذیری مورد نگاه دقیق تر و جدی تر و نوین قرار گیرد . احترام به جایگاه سیاسی و اجتماعی قبل و یا حال افراد اصل است و لیکن نگاهی شاید اعتراضی و القاء باور این اندیشه به خود از روی خودآگاه یا ناخودآگاه به اینکه اگر این نباشد پس دیگر هیچ ، نمی تواند اصل پذیرش و باور پذیری و تامل مورد یقین بر تفکرات و مبانی صحیح اصلاح طلبی اصلاح طلبان روز جامعه با نگاه روز باشد .
این تفکر یعنی پذیرش باور پذیری بر مبنای محوریت شخصی نه اعتقاد واقعی به تفکری که باید محور اصلی و باور اساسی و بنیادین این تفکر باشد . هدف پایه و بنای تفکر است در همه حال و همه شرایط و این شخص است که بر اساس محوریت تفکر مورد توجه خواهد بود نه تفکر بر محوریت شخص ، که قطعا میتواند ناپایدار و غیر سازنده در جامعه و غیر هدفمند در میان مدت و قطعا بلند مدت باشد .
عدم تمایل به معرفی صاحبان دیگر واقعی و درست این تفکر، در واقع یعنی بسنده نمودن به داشته های اندک و ناپایدار گذشته و گذشته تر و عدم تلاش برای توجه به اصل پایداری تفکر بر اساس رویکرد و نگاهی همه جانبه و نوین . بدیهی است صاحبان اصلی تفکرات اصلاح طلبی ، اصلاح طلبان عام این قالب بوده اند نه خواص قالب . انتخاب اصلح ، آن انتخابی است که در قالب بایسته های تفکرات اصلاح طلبی قرار گیرد .
با این نگاه ، نباید صاحبان دیگر این تفکر را کم رنگ و بی اهمیت در نظر گرفت؛ و خود را محدود به شخص يا اشخاص نمود .در چنین تفکری، قطعا میتوان دامنه آن را در انحصار طلبی جستجو کرد .
اشخاص با تفکرات اصلاح طلبی منحصر به فرد نیستند آنچه که در قالب کلیات و اساس انحصاری است تفکر ی است که مورد یقین و باور است . افراد را با معیار تفکر پایه ای و مورد باور و اعتقاد قطعی ، باید جستجو نمود . انتخاب تفکر در افراد که منتج به این نگاه (عدم ارایه لیست ) خواهد بود یعنی باور پذیری خاص به افراد بعنوان صاحبان اول و آخر این تفکر . داشته های خود را به روز کرده و کم اهمیت جلوه ندهیم و با نگاهی همه جانبه بدور از تعصب شخص مدارانه و انحصاری و باور عمیق و ریشه ای بدور از نگاه شخصی ، به تفکرات شایسته اصلاح طلبی در اصلاح طلبان واقعی دیگر نیز بیندیشیم . تفکر انحصار نیست به فرا گیری و تلاش دیگر برای تثبیت بیش از پیش آن توجه داشته باشیم و به حضور همیشه آن با انحاء مختلف اهتمام ورزیم .
داشته های دیگر این تفکر را نباید بازنده از پیش پنداشت . تفکری که پایه آن در جامعه بر شخص استوار باشد نه باور ، قطعا چنین تفکری منشاء اثر واقعی نخواهد بود . با باور پذیری بر تفکرات درست اصلاح طلبی ، اصلاح طلبان دیگر را به جامعه و حضور فعال دعوت نماییم . یقین است چنانچه قالب تفکرات برای مردم جامعه سازنده و درست و واقعی باشد ؛قطعا جامعه نیز صاحبان صاحب ظرفیت این تفکر را شاخص خود قرار خواهند داد .
علی گل امینی
عابر حوزه سیاسی و اجتماعی
