به گزارش پایگاه اطلاع رسانی گیل نامه / متن نامه به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
مردم عزیز و شریف دیارم شفت
بسیار خوشحالم و بر خود می بالم و خدای رحمان و رحیم را شاکرم که توفیق و افتخار خدمت به شما مردمان پاک و نجیب را در یکی از بهترین روزهای زندگی ام ارزانی داشت .
حال که امروز در سالروز تولد مولود کعبه مولی الموحدین حضرت علی علیه السلام دست به قلم شده ام وضمن گرامیداشت این روز بزرگ و تبریک روز پدر به همه پدران این دیار باید عرض نمایم که کار و تلاش برای بهترین بندگان خدا در این شهرستان، سعادت و موهبتی بود که جز با نظر لطف و عنایت الهی حاصل نمی شد و امروز خوشحالم که بعد از حدود دو سال و اندی خدمتگزاری شما به عنوان معاون فرماندار در این سامان پراز عشق ومحبت ، هر آنچه در توان داشتم، برای توسعه و تعالی زادگاهم صرف نمودم .
در این دوره با تلاش فراوان وکمک مسولان استانی و شهرستانی خدماتی صورت گرفت که قطعا دعای خیر شما بدرقه راهمان بود والبته کمی و کاستی هایی نیز وجود داشت که علیرغم تلاشهای بسیار ، مرتفع نگردید.
اینک که توفیق ادامه خدمت در جایگاهی دیگر از استان عزیزمان نصیب این فرزند خادم شما مردم بزرگ شفت گردیده، وظیفه خود می دانم از سر ارادت و اخلاص به درگاه خداوند عزوجل از همدلی ها و همکاری ها و محبت های استاندار محترم و معاونین ایشان، فرمانداران قبلی و سرپرست فعلی فرمانداری شفت ،حجت الاسلام والمسلمین حاج مهدی افتخاری نماینده محترم قبلی و جناب خلیل بهروزی فر نماینده محترم مردم فومن وشفت ، ائمه محترم جمعه و جماعات، روحانیت معظم،خانواده معزز شهدا و ایثارگران،اعضای محترم شورای تامین و دستگاه های امنیتی، انتظامی ، اطلاعاتی ، قضایی و نظامی، بخشداران ، شهرداران و دهیاران و اعضای محترم شوراهای اسلامی شهر و روستا ،مسئولان و روسای ادارات ، نهادها و دستگاه های اجرایی ، همکاران عزیزم در مجموعه فرمانداری ، اصحاب رسانه و مطبوعات ،جوانان، معلمان، دانشجویان، هییتهای مذهبی، بانوان، صنعتگران و همه آحاد و قشرها و تمامی شما شهروندان عزیز و مهربان قدردانی کنم و اگر احیانا به لحاظ کثرت امور باعث رنجش خاطر عزیزتان بوده ام مطمئنًا از روی عمد نبوده که ضمن عذرخواهی صمیمانه بنده را عفو نموده و از دعای خیر فراموش نفرمایید.
زندگی صحنه ی یکتای هنرمندی ماست
هر کسی نغمه ی خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست.
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد.
با تشکر طاهر کوهی
۱۳۹۹/۱۲/۷
