با توجه به اهمیت موضوع، این پرونده در پلیس آگاهی مورد رسیدگی قرار گرفت و بدین ترتیب گروه ورزیده ای از کارآگاهان اداره جنایی با استفاده از تجربیات ارزشمند سرهنگ جواد شفیع زاده (رئیس پلیس آگاهی ) وارد عمل شدند و به تحقیق در این باره پرداختند اما همزمان با آغاز تحقیقات پلیس، مشخص شد که یکی دیگر از کارگران کارگاه بعد از این ماجرا، محل کارش را ترک کرده و هیچ کس از او نیز خبری ندارد.
ادامه بررسی ها نشان داد: «محمود-الف» (جوان ۳۲ ساله) که اهل تربت جام است، در کارگاه مبل سازی مشغول کار بود و داخل اتاقی در همان کارگاه زندگی می کرد اما «حسین-ک» (کارگر دیگر کارگاه) نیز با او هم اتاق شده بود و هفته ای ۳-۴ روز را در همان اتاق نزد دوست و همکارش روزگار می گذراند و بقیه روزها را به منزل خواهرش می رفت. با وجود این از سوم اردیبهشت که محمود ناپدید شد او نیز از روز بعد دیگر به محل کارش نیامد.
همین موضوع ظن کارآگاهان را برانگیخت و به عنوان یکی از فرضیه های اصلی احتمال وقوع جنایت در دستور کار قرار گرفت. بنابراین گروه ویژه کارآگاهان به فرماندهی سرهنگ مهدی سلطانیان (رئیس اداره جنایی آگاهی) رصدهای اطلاعاتی را برای شناسایی مخفیگاه «حسین-ک» در حالی شروع کردند که از راهنمایی ها و دستورات ویژه قاضی دکتر حسن زرقانی (قاضی ویژه قتل عمد) بهره می گرفتند.
در همین هنگام با شناسایی منزل خواهر حسین، عملیات دستگیری وی ادامه یافت و کارآگاهان با انجام یک سری فعالیت های پلیسی و در اقدامی ضربتی او را در تاریکی شب به دام انداختند.
این جوان که ناباورانه به کارآگاهان خیره شده بود، ابتدا ارتکاب هرگونه جرمی را انکار کرد اما وقتی کارآگاهان تصویری از مرد نقاب دار را به او نشان دادند که شبانه با پراید «محمود» وارد کارگاه شده بود! دیگر همه چیز را لو رفته دید و به ناچار لب به اعتراف گشود.
این متهم ۳۷ ساله در بازجویی های تخصصی گفت: من بیشتر شب ها را در اتاق محمود زندگی می کردم و نزد او می خوابیدم. ما تنها همکار نبودیم بلکه دوستانی صمیمی نیز بودیم و با هم مواد مخدر صنعتی مصرف می کردیم تا این که تصمیم به ترک اعتیاد گرفتیم اما کارگران دیگر مدعی بودند که ما دروغ می گوییم و همچنان مواد مصرف می کنیم.
شب حادثه (سوم اردیبهشت) من طبق معمول نزد محمود رفتم ولی در حالی که خوابم می آمد و چرت می زدم او همچنان حرف می زد به طوری که احساس کردم مواد مصرف کرده است و پرگویی می کند.
زمانی که بالاخره خوابید باز هم صدای بلند خروپف هایش اعصابم را به هم می ریخت. من هم که مصرف مواد را کنار گذاشته بودم، به هیچ وجه نمی توانستم صدای خروپف های او را تحمل کنم! چند بار بیدارش کردم و گفتم، این قدر خروپف نکن! ولی نشد! تا این که خشم سراسر وجودم را فراگرفت و با سنگی که داخل اتاق بود، چند ضربه از پشت به سرش کوبیدم.
وقتی جان سپرد خیلی ترسیده بودم، جسدش را داخل پراید خودش انداختم و در سمت بیابان های اطراف جاده کلات (خلق آباد) دفن کردم. خودرو را هم در منطقه خواجه ربیع کنار خیابان گذاشتم! و…
گزارش خراسان حاکی است، با کشف خودروی خون آلود، تلاش ها برای پیدا کردن جسد ادامه یافت تا این که بعد از ظهر روز گذشته، جسد مقتول نیز از زیرنخاله های ساختمانی بیرون کشیده شد. تحقیقات بیشتر در این باره ادامه دارد.
رکنا
