گیل نامه / باکتری عامل تب شالیزار یا تب بجار از محل خراش های پوستی وارد خون شالیکاران می شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی گیل نامه / سرپرست معاونت بهداشتی علوم پزشکی گیلان امروز گفت : شالیکاران با رعایت نکات بهداشتی و پوشاندن دست و پای خود هنگام کار در شالیزار می توانند از خطر ابتلا به تب بجار یا تب شالیزار در امان بمانند.
- دکتر آبتین حیدر زاده افزود : بیماری لپتوسپیروز یا تب شالیزار ، بیماری شایع استان‌های شمالی است که براثر نوعی باکتری ایجاد می‌شود.
- وی با بیان اینکه محل زندگی این باکتری در ادرار موش ها ، روباه و شغال است ، اضافه کرد : این باکتری با ادرار این حیوانات در محیط هایی که رطوبت بالایی دارند مانند شالیزار و یا آب های سطحی منتشر می شود و از راه خراش‌های پوست ، چشم و مخاط دهان وارد بدن انسان شود.
- سرپرست معاونت بهداشتی علوم پزشکی گیلان گفت : شالیکاران و کودکانی که در حاشیه آب‌های راکد و یا شالیزارها بازی می کنند بیشترین کسانی هستند که به تب شالیزار مبتلا می‌شوند.
- دکتر آبتین حیدر زاده افزود : نخستین علائم بیماری تب شالیزار ، تب ۴۰ درجه ، احساس ضعف و خستگی، درد عضلانی و زردی پوست و قرمزی چشم‌ها است.
وی با بیان اینکه موارد شدید این بیماری ، ریه ، قلب و کبد را درگیر می‌کند گفت : در صورت پیشرفت بیماری تب شالیزار ممکن است منجر به فوت شود ، البته در سال اخیر با توجه به پیشرفت علم پزشکی در گیلان تقریباً فوتی ناشی از این بیماری نداشتیم.
- سرپرست معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی گیلان با اشاره به اینکه سالانه ۳۰۰ گیلانی به تب شالیزار مبتلا و در مراکز درمانی بستری می‌شوند افزود : طول دوره بیماری تب شالیزار کوتاه است و بین ۳ تا ۷ روز نشانه هایش ظاهر می شود.
- دکتر آبتین حیدر زاده با بیان اینکه بیماری تب شالیزار شباهت بسیار زیادی به کرونا دارد و ممکن است با آن اشتباه نیز گرفته شود افزود : شالیکاران باید با آگاهی از علایم این بیماری ، در صورت بروز ، به خانه‌های بهداشت و مراکز سلامت مراجعه کنند.
وی با اشاره به اینکه شیوع بیماری تب شالیزار از اواخر اردیبهشت در گیلان آغاز و در فصل کشت برنج افزایش می‌یابد ، اضافه کرد : پس از کاهش یک دوره کوتاه ، دوبارهً در زمان برداشت برنج افزایش می‌یابد.
