گیل نامه / روغن درخت چای، با نام علمی Melaleuca alternifolia بومی استرالیا می باشد. این نوع روغن، از حدود ۱۰۰ سال پیش در استرالیا به عنوان یک ماده ضد التهاب و ضد عفونی کننده کاربرد فراوان داشته ولی در سال های اخیر مورد توجه جهانی قرار گرفته است. این روغن حاوی ترکیبات متعدد از جمله ترپن هیدروکربن ها، منوترپن ها، سزکوئی ترپن ها و الکل می باشد. روغن درخت چای خاصیت آنتی باکتریال دارد و عموما برای درمان آکنه، بیماری پای ورزشکاران، شپش، قارچ ناخن و گزش حشرات استفاده می شود. روغن درخت چای به صورت روغن در بسیاری از محصولات پوستی غیر نسخه ای مانند صابون ها و لوسیون ها وجود دارد. از استفاده خوراکی از روغن درخت چای بپرهیزید، چرا که در صورت بلعیدن سمی خواهد بود.
تاثیر روغن درخت چای بر پوست
روغن درخت چای یا روغن ملالوکا، روغنی است که از بخار دادن به برگ های درخت چای استرالیایی به دست می آید. تصور می شود که زمانی که این روغن به صورت موضعی استفاده می شود، خاصیت آنتی باکتریالی خواهد داشت. و عموما برای درمان آکنه، بیماری پای ورزشکاران، شپش، قارچ ناخن و گزش حشرات استفاده می شود.
- روغن درخت چای به صورت روغن، در بسیاری از محصولات پوستی غیر نسخه ای مانند صابون ها و لوسیون ها وجود دارد. در هر حال روغن درخت چای استفاده خوراکی ندارد. در صورت بلعیدن، علائم جدی را به دنبال خواهد داشت.
موارد مصرف روغن درخت چای:
تحقیق بر روی استفاده از روغن درخت چای نشان می دهد که این روغن می تواند برای شرایط خاصی که در زیر آورده می شوند، مفید واقع شود:
۱- جوش: تحقیق نشان می دهد که یک ژل درمانی، حاوی روغن درخت چای می تواند در درمان آکنه موثر باشد.
۲- شوره سر: استفاده ۴ هفته ای از یک شامپو حاوی روغن درخت چای نشان داد، که این شامپو در رفع شوره سر تاثیر گذار است.
۳- بیماری پای ورزشکاران: استفاده از کرم روغن درخت چای ۲ بار در هفته برای مدت زمان ۱ ماه، حاکی از آن است که این کرم در رفع علائم بیماری پای ورزشکاران موثر است.
۴- قارچ ناخن: تحقیقات نشان داده است که روغن درخت چای استفاده شده در شکل خالص آن یا در ترکیب با سایر داروهای ضد قارچی برای درمان قارچ ناخن مفید نیست.
- نتایج ممکن است متفاوت باشند، زیرا روش های استانداردی برای تولید روغن درخت چای و محصولات حاوی این روغن وجود ندارد.
طرز استفاده از روغن درخت چای:
- استفاده موضعی از این روغن به طور کلی امن بوده و برای درمان آکنه و سایر عفونت های سطحی پوستی به کار می رود. از استفاده خوراکی از روغن درخت چای بپرهیزید، چرا که در صورت بلعیدن سمی خواهد بود.
عوارض روغن درخت چای
بسیاری از مردم می توانند روغن درخت چای را بدون بروز مشکل مصرف کنند. در هر حال، این نوع روغن می تواند موجب موارد زیر شود:
- تحریک پوستی
- راش آلرژیک پوستی (درماتیت)
- خارش پوستی
- گزش پوستی
- سوزش پوستی
- پوسته پوسته شدن
- قرمزی پوست
- خشکی پوست
- اگر به اگزما مبتلا هستند از این روغن استفاده نکنید.
استفاده خوراکی از روغن درخت چای سمی است. عوارض جانبی جدی که به دنبال مصرف خوراکی این روغن ایجاد می شود شامل موارد زیر است:
- گیجی
- عدم کنترل ماهیچه ای و هماهنگی حرکات ارادی (آتاکسیا)
- کاهش سطح هوشیاری
تحقیقات نشان می دهند که استفاده مکرر از روغن اسطوخودوس و روغن درخت چای موجب تورم بافت سینه ها (ژینکوماستیا) در کودکان پسر می شود.
نکته مهم:
- در حالی که روغن درخت چای به همراه داروهای دیگر برای درمان شرایط پوستی باکتریایی با قارچی به کار می رود، در حال حاضر شواهدی مبنی بر تداخلات دارویی در استفاده از روغن درخت چای به دست نیامده است.
