سرویس فرهنگی :
اختصاصی _ گیل نامه / گذر از کوچه پس کوچههای محله ساغریسازان مانند سفری در تاریخ گذشته رشت است. بناهایی که حکایت از قدمت این محل دارند، در گوشه گوشه آن دیده میشوند. یکی از این بناهای تاریخی، «خانه نصرت اعظم سمیعی» است. خانهای که از دوره قاجار تا به حالا باقی مانده است. این خانه بعد از انقلاب اسلامی به آموزش و پرورش هبه شد. این سازمان هم مدتی از خانه نصرت اعظم به عنوان مدرسه استفاده کرد. اما اکنون سالهاست که متروکه رها شده و کسی به فکر مرمت و بازسازی آن نیست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی گیل نامه / مدتی پیش زمزمه مرمت این بنا و تبدیل آن به خانه هنرمندان صنایع دستی گیلان شنیده شد. خبری خوش برای ساختمانی تاریخی که به حال خود رها شده بود.
اما این خبر هم مثل تاریخ و قدمت خانه نصرت اعظم کمکم به فراموشی سپرده شد.
ماهها گذشت و خبری از مرمتکاران نشد. هیچ صدایی از بازسازی این خانه به گوش نرسید.
این بنا از دوره قاجار مستحکم واستوار به جا مانده و فقط کمی تلاش برای حفظ و نگهداری میخواهد.
حالا که خانه نصرت اعظم سمیعی مشکل مالکان و وارثان متعدد را ندارد، فقط نیاز به همکاری دو سازمان آموزش و پرورش و میراث فرهنگی با یکدیگر است تا سالها بعد این ساختمان به خاطرهای دور و غبارگرفته تبدیل نشود؛ تا این مکان بتواند محیطی مناسب برای گردشگران و جذب آنها به رشت شود. اگر از این بناهای تاریخی استفاده درست شود و به عنوان مکانهای گردشگری تجهیز شوند، رشت هم میتواند از صنعت گردشگری که امروزه به عنوان یکی از پردرآمدترین صنعتها در جهان شناخته میشوند، کسب درآمد کند.
خانه نصرت اعظم سمیعی نباید به فراموشی سپرده شود. این خانه قسمتی از تاریخ قدیمیترین محله رشت است.
✍ راضیه حسینی