چرا وضعیت ما به جایی رسیده که در قرن بیست ویکم، پس از یکصد و اندی سال از انقلاب مشروطه، ما صرفا درگیر نیازهای اولیه باشیم؟

گیل نامه /  دوباره روز جوان شد و پس از یک سال مجددا جوانانی از سراسر استان و از طیف های مختلف در سالن الغدیر استانداری گیلان گرد هم امدند تا دیداری با استاندار جوان گیلان داشته باشند.

جوانانی اکثرا بیکار که مغموم از مشقت های روزگار بوده ، اما هنوز روزنه هایی از امید رو می شد در چهره و چشمانشان دید یا حداقل حضورشان چنین تصوری را در ذهن تداعی می نمود.

پس از این مراسم، به جلسه ای دیگر رفتم، افراد حاضر در جلسه مشغول پرسش از نماینده محترم رشت بودند ، اما تمام فکر من مشغول مراسم و جلسه قبلی بود و به این فکر می کردم که جوانان ما راچه شده؟
چه برسرشان امده؟ چه کردند با انها که مطالباتشان تا به این حد نجیبانه و مظلومانه تقلیل پیدا کرده؟

مجری مراسم استانداری، مشاور جوان استاندار بود.
تعدادی جوان از پیش جهت سخنرانی تعیین شده بودند ( این که انتخاب افراد بر چه معیاری بود از ان اطلاعی ندارم) و سپس عده ای نیز داوطلبانه به ایراد پرسش و سخنرانی پرداختند.

در مجموع جلسه مثبتی بود چون حداقل امر جوانان ازادانه به اظهار نظر و پرسش ها و مطالباتشان پرداختند، استاندار محترم هم برخلاف برخی از همراهان که انگار…. با صبوری و روی گشا‌ده از آنان استقبال نمودند، خبر تشکیل مجمع مشورتی جوانان نیز خبر و اقدام مثبتی به نظر می رسید.
اما نکته ای که در این بین بسیار تاسف بار بود، تقلیل خواسته ها و مطالبات جوانان صرفا به حوزه معیشتی بود.
تقریبا اکثر سخنان و پرسش های جوانان حول محور مسائل اقتصادی و معیشتی و اشتغال بود، تا جایی که استاندار نیز بابتش اظهار نگرانی کرد.

فردی امد و خواستار استعفای رئیس جمهور شد، فردی دیگر نام سید محمد خاتمی را بر زبان اورد ( که با تشویق سرد و بی رمق حضار پس از شنیدن نام اقای خاتمی مواجه شد )، اما دیگر کسی به مانند گذشته از دغدغه های فرهنگی سخن نگفت، دیگر کسی از هنر نگفت، کسی از معضلات اجتماعی نگفت و کسی از مناسبات سیاسی استان انتقاد نکرد (جز یک مورد که ان هم باز مربوط به اشتغال و سازمان برنامه و بودجه استان بود.)

از شما چه پنهان، پرسشی که خودم هم داشتم به نوعی مرتبط با معیشت بود و مرتبط با اشتغال دانشجویان رشته های علوم سیاسی و علوم اجتماعی، اما چون احساس کردم ممکن است کاملا شخصی قلمداد شود، سکوت اختیار کردم.

در جلسه بعدی و امروز صبح دائما با خودم فکر می کردم که چرا وضعیت ما به جایی رسیده که در قرن بیست ویکم، پس از یکصد و اندی سال از انقلاب مشروطه و با وجود این همه منابع سرشار (طبیعی و انسانی) ما صرفا درگیر نیازهای اولیه باشیم؟

درست است که انفعال جوانان و سرخوردگی شان سبب مشکلات بیشتری برایشان می شود و این انفعال ها و تقلیل مطالبات به ضررشان تمام می شود، اما واقعا چه راهی برایشان مانده است؟
حکومت، دولت، استانداری و نهادهای دولتی برایشان چه کرده اند؟
ایا بستری برایشان فراهم کرده اند؟
در حوزه دولتی یا در حوزه خصوصی ایا یک جوان گیلانی حداقل شرایط رشد و پیشرفت را دارد؟
اصلا مگر نه انکه بسیاری از این سمت ها مستقیما به رشته های علوم اجتماعی، علوم سیاسی، اقتصاد،مدیریت و… بر می گردد، وقتی افرادی با تخصص و رشته های نامرتبط بر مسند باشند چطور می توان از انها انتظار برنامه ریزی و مدیریتی صحیح و کاربردی داشت.
خودمانیم دانشجویان علوم اجتماعی و علوم سیاسی و..پس از اتمام تحصیلات شان به کجا مراجعه کنند؟ اصلا در کدام بخش خصوصی می توانند فعالیت کنند؟

در مقابل این حجم مطالبات جوانان، تا کی دهان ها را با چند امار از انتصاب و ارتقاء ببندیم؟
بله من می پذیرم که استاندار گیلان از دیگر استاندارها در حوزه انتصابات بهتر عمل کرده، اما با کمال تاسف باید اذعان داشت این تعداد انتصابها و آمارها، دیگر پاسخگوی مطالبات مردم نیست، کاش می شد جای ۴ مورد ارتقاء، ۲۰ جوان رو وارد دولت می کردیم.
هرچقدر هم به مردم بگوییم دولت دستش بسته است متاسفانه دیگر مورد قبول مردم واقع نمی شود.

راستی در مورد سازمان برنامه بودجه هم پرسش شد، در مورد ان آماری که چندی پیش استاندار محترم ارائه داشتند، ۴۰۰،۵۰۰ نفر نورچشمی که به واسطه ارتباطات ویژه که متاسفانه برخی از بستگان نزدیک اصلاح طلبان و اعتدالیون سرشناس هم در ان حضور داشتند.

ضمنا مجموعه استانداری لطف نموده و یک عدد فلش مموری به ما هدیه دادند که جا داره تشکری داشته باشم،
فلش مموری ۱۶G با مارک KingStar که توش فیلم کپی کنیم واسه صبح ها و شب ها و ایام سراسر بیکاری مان.

در هر صورت روز جوان امسال هم به خیری و خوشی گذشت و ما به شرط حیات می نشینیم به انتظار سالی دیگر، روز جوانی دیگر و فلش مموری ای با گیگ بیشتر.

گیل نامه /  انتشار مطالب خبری و یادداشت های دریافتی لزوما به معنای تایید محتوای آن نیست و صرفا جهت اطلاع کاربران از فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود.

#گیل نامه

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.