« مردی با عینک دودی » ، تراژیک ترین قصه کمدی شهر

سرویس شهری :

اختصاصی _ گیل نامه / هیچکس فکر نمی کرد که عزل و نصب های شتابزده در شهرداری رشت و اظهار نظرهای تند و تیز شهردار محترم نسبت به موضوعات دم دستی همچون پیاده راه فرهنگی که هرکسی از راه رسیده لگدی به آن زده ، به همین زودی ها به یک شوی خیابانی ختم شود .

ماجرا از این قرار است که کارشناسان رسانه ای شبکه باران و مشاوران رسانه ای شهرداری در یک اقدام هماهنگ به این نتیجه رسیدند که در یک روز نه چندان آفتابی ، چند دوربین در این طرف و آن طرف شهر بکارند و آنگاه شهردار صد در صد مردمی شهر رشت ، یعنی شهر اولین ها ، شهر خلاق خوراک ، شهر دستفروشان دلشکسته ، شهر خیابان های پر از چاله و گودال و شهر بیکارهای تحصیل کرده ، ناگهان از راه برسد و در یک حرکت کاملا مردمی برای استفاده از ناوگان عمومی به جای خودروی شخصی ، دستش را دراز کند و آنگاه به طور کاملا تصادفی یک راننده تاکسی که اصلا هم خاص نیست پیش پای ایشان ترمز کند و آنگاه شهردار صد در صد فرهنگی و دردآشنا یک کتاب از داشبورد ماشین دربیاورد و با همان عینک دودی غلیظ خود در حالی که لبخندی برلب دارد برای استفاده بهینه از زمان کتاب بخواند ( یا بنگرد ) و سپس در یک اقدام خود جوش ، عکاس های خبری و گزارشگران همیشه در صحنه شبکه باران از راه برسند و قصیده ای بلند در باب شهردار تازه وارد سرکنند تا شاید شهردار محترم هم سر کیسه عوارض و مالیات دریافتی از مردم را شل نموده و به مدد واسطه های فرهنگی چند برنامه بی مخاطب اسپانسری در شبکه باران شکل بگیرد .

این شاید تراژیک ترین قصه کمدی این روزهای رشت است که خیلی از همکاران رسانه ای ما و بخصوص مردم فهیم و فرهیخته به آن عکس العمل نشان داده اند .

در پس این ماجرای نه چندان دلچسپ ، چند پرسش اساسی نهفته است که بیش از خود ماجرا ذهن را به خود مشغول می کند .

اول آنکه چرا یک شهردار باید به جای پرداختن به وظیفه اصلی خود یعنی بررسی نیازهای شهری و تلاش در جهت ایجاد زندگی بهتر برای مردم شهر خود ، تا این حد شیفته رفتارهای پوپولیستی و نمایشی باشد ؟

آیا بهتر نیست شهردار محترم به جای حضور غیر هدفمند در خیابان های شهر و مقابل دوربین های عکاسان وخبرنگاران به هم صحبتی با فرهیختگان و کارشناسان بپردازد و به بررسی های دقیق میدانی تکیه کند ؟

دیگر اینکه در این رفتار غیر رسانه ای ، نقش کارشناسان رسانه ای شبکه استانی صدا و سیما چیست ؟

واقعا چرا خبرنگاران رسانه ملی به جای تمرکز بیشتر بر روی انعکاس نیازها و مطالبات به حق مردم در این شرایط سخت اقتصادی که دشمن چشم انتظار تفرقه و گسترش نارضایتی در میان مردم است ، باید خود صحنه گردان ماجرایی اینچنین باشند؟

 آیا در مجموعه روابط عمومی شهرداری و اتاق فکر واحد خبر شبکه باران یک فرد متخصص در علوم رسانه و یا علوم اجتماعی حضور ندارد که به ایشان متذکر شود اینگونه رفتارهای نمایشی و از پیش طراحی شده بدون کوچکترین جذابیت های هنری ، در شان این مردم نیست ؟

سوال ما از مدیران محترم شبکه باران و شهرداری رشت این است که آیا طی همین یکی دوروز ، سری به فضای مجازی زده اند تا ببینند در عصر رسانه ها چگونه ژست ها و متن های منتشر شده توسط ایشان دست آویز طنز مردمان این سرزمین شده است ؟ بی گمان نه ما قصد کم جلوه دادن تلاش های زحمتکشان شبکه استانی و شهرداری رشت را داریم و نه آنها تمایل دارند که با رفتارهای خود از شان خود و مردم استان بکاهند لیکن معتقدیم که باید امور را به اهل فن سپرد و با مردم به صداقت و نیکی رفتار کرد .

بی شک مردم هم اگر چنین رفتار و عملکردی را از سوی مسئولین خود ببینند قدردان خواهند بود و در برنامه ریزی های مدیران ، برای ارتقای وضعیت شهر مشارکت بیشتری خواهند نمود .

ما معتقدیم میتوان از ظرفیت های رسانه برای ارتقای فرهنگ عمومی همچون وضعیت ترافیک ، سرانه مطالعه ، زندگی آپارتمانی و مشارکت در مدیریت شهر استفاده نمود اما باید قاعده بازی را شناخت و مردم را به بازی نگرفت .

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.