سرویس فرهنگی :
اختصاصی _ گیل نامه / گیلان زادگاه مفاخر بسیاری مانند پروفسور سمیعی، پروفسور رضا، هوشنگ ابتهاج، مرحوم دکتر معین، اکبر رادی و … است. فرزندان سرزمین میرزاکوچک خان جنگلی که باعث افتخار و سربلندی ما و تمام ایرانیان هستند. اما در این بین نام استاد ابراهیم پورداوود شاید کمتر شنیده شده باشد. دکتر ابراهیم پورداوود نخستین مترجم فارسی اوستا بود. او بنیان‌گذار ایران‌شناسی در کشور ما بود و زنده‌کننده فرهنگ و زبان‌های ایران باستان. دکتر پورداوود شهرتی جهانی داشت و یکی از برجسته‌ترین کتاب‌های ایشان «ترجمه و گزارش اوستا» است.
مزار مرحوم پورداوود در سبزه‌میدان رشت قرار دارد. آرامگاهی خانوادگی و کوچک که مدت‌ها به حال خود رها شده بود و بسیاری از مردم از کنارش می‌گذشتند بدون این‌که بدانند چه کسی در آن آرمیده است.
اگر وارد کوچه‌ای که مسجد الجواد لاکانی در ابتدای آن قرار دارد شوید، کمی جلوتر ساختمانی کوچک و قدیمی را می‌بینید. ساختمانی که مزار استاد ابراهیم پورداوود بزرگ‌ترین اوستاشناس ایران در آن قرار دارد.
شاید یکی از مظلوم‌ترین مفاخر رشت استاد پورداوود باشد. با این‌که مزارش در مرکز شهر رشت قرار دارد ولی افراد زیادی با این مرد بزرگ آشنایی ندارند و از خدماتی که برای ایران و ایران‌شانسی انجام داده بی‌خبر هستند.
استاد پورداوود به‌خاطر خدمات فرهنگی که انجام داده است، جایزه تاگور را از هند و جایزه شوالیه را از فرانسه دریافت کرد.
چرا چنین استاد بزرگی که مایه مباهات و سربلندی گیلان‌زمین است باید به فراموشی سپرده شود؟ مردی که در مجامع جهانی بسیار شناخته شده بود.
شاید وقت آن باشد تا مسئولین محترم رشت همتی کنند و نام استاد ابراهیم پورداوود را در کنار اساتید و مفاخر بزرگ گیلانی جای دهند.
بزرگان گیلان نباید به فراموشی سپرده شوند.
استاد پورداوود نه تنها باعث افتخار گیلان بلکه یکی از بزرگ‌مردان ایران است که شایسته توجه بیشتری است.
✍ راضیه حسینی
